Marjolein Schiffers maakt haar tekeningen in Oost-Indische inkt en pastelkrijt op een ondergrond van bruin papier. Lijnen brengt zij aan met een takje uit de tuin, ruig maar beheerst. Het zijn vlotte, intieme schetsen van modellen met ronde vormen en ‘een lijf dat een verhaal te vertellen heeft’.

‘Hoe extravaganter de mens, hoe leuker ik het vind. Ik probeer niet te oordelen, maar soms merk ik dat ik er niet aan ontkom om mensen in een hokje te stoppen’. Op een van haar schilderijen is dit letterlijk vertaald: een vrouwenfiguur doemt op uit een achtergrond van vierkanten in verschillende tinten blauw. ‘Diep in mezelf kijken, dat is wat ik schilder. En wat me irriteert schilder ik van me af’.